Waarom de Joden? Alfa's haten bèta's

Laatst bijgewerkt: 15-4-2019 om 0.28


Wat maakt Joden ideaal om te discrimineren en te vervolgen? Welke bijzondere eigenschap bezitten ze, die maakt dat een groot deel van de wereldbevolking een intense haat voor ze voelt? Als we het verschijnsel discriminatie/agressie goed begrijpen, moeten we kunnen aangeven wat Joden zo onweerstaanbaar aantrekkelijk maakt in dit opzicht.

Laat ik het punt eerst proberen te concretiseren. 'Antisemitisme' is een moeilijk woord, dat duur klinkt en staat voor iets dat niet zo fris is: Jodenhaat. Het is verleidelijk om een verhandeling over 'antisemitisme' af te steken, maar een empirisch denkend wetenschapper wil graag een concreet plaatje. Waar moet je aan denken bij 'Jodenhaat'?

We kunnen natuurlijk vreselijke scenes in het geheugen roepen. Maar de bedoeling is niet om emotioneel te worden, maar slechts om een duidelijk plaatje voor ogen te krijgen. Dus: waar moeten we precies aan denken?

Voordat ik die vraag beantwoord een opmerking. Wat we uit het empirische discriminatie-onderzoek weten, is dat het niet slechts om Joden gaat. De neiging om te discrimineren meten we via bevooroordeeldheid. Aan de ene kant de maat voor discriminatie en agressie, aan de andere kant ook de maat voor irrationeel denken. En tenslotte is het ook nog de maat voor gerichtheid op mensen en macht. De oorzaak voor de discriminatie ligt dus niet in het slachtoffer, maar in de daders. Het gaat om een persoonsvariabele, het gaat om specifieke personen die discrimineren.

Wanneer we dus vragen 'waarom de Joden?' zijn we te beperkt bezig. Wanneer ze vandaag komen voor de Joden, komen ze morgen voor de zwarte mensen en de dag daarop voor jou of mij.

Het plaatje dat ik in mijn hoofd heb, is simpel en relatief onschuldig. Als mijn hond een kat ziet, wil ze daar achteraan. Als ze een klein hondje ziet, wil ze laten zien wie de baas is, maar bij een kat wil ze echt de achtervolging inzetten. Hoe weet mijn hond het verschil tussen een kat en een klein hondje? Er moet iets zijn, waardoor ze het verschil kan zien of ruiken.

Als dit diermodel klopt, moet er dus iets zijn dat bevooroordeelde personen triggert zodra ze kenmerk X waarnemen. Ze ruiken als het ware dat ze de achtervolging moeten inzetten. Wat is kenmerk X? Wat maakt Joden zo speciaal?

Het mooie van Joden is dat het niet de huidskleur kan zijn. Anders zouden we allemaal denken dat mensen gediscrimineerd worden vanwege hun huidskleur. Dat kan natuurlijk wel, maar is kennelijk niet het essentiële verschil.

Misschien moet ik op dit punt iets opmerken over mijn eigen ervaringen als 'foute' man. Ik zag mezelf van huis uit als een vrij normale, maar niet erg mannelijke, man die op vrouwen viel. Voor mijn idee was er dus weinig reden om mij afwijkend te behandelen en te discrimineren. Dat idee van mij was heel sterk, maar viel tenslotte niet langer overeind te houden. Als 'foute' man leef je in een behoorlijk gevaarlijke wereld. Wanneer je dat gevaar erkent, zijn je kansen om te overleven belangrijk groter, dan zo lang je met je hoofd in een roze wolk blijft lopen. Wie zich verdiept in de cijfers op dit punt zal zien, dat ik niet overdrijf.

Waar komt in dat geval de agressie vandaan? Heel vaak kon dat bij mij niet aan mijn uiterlijk liggen. Ik veronderstelde dan vaak, bij gebrek aan een betere verklaring, dat men kennelijk informatie had over mijn 'foute' kleedgewoontes.

Geleidelijk aan werd echter een ander punt duidelijk. Als 'foute' man die wil overleven, moet je proberen net iets verder te kijken dan andere mensen. Een soortgelijke reactie denk ik ook bij sommige andere 'foute' mannen te hebben gezien. Ze denken vandaag al over wat er morgen mis kan gaan. Je leeft als het ware in een behoorlijk gevaarlijk oerwoud waar je voortdurend je brein maximaal moet inzetten, wil je het zo lang mogelijk volhouden.

Maar dat is duidelijk een totaal andere manier van denken dan doorsnee mensen erop na houden. Je gaat anders denken. Maar hoe je denkt, is vaak merkbaar via je praten. Via je manier van reageren. Met andere woorden: je manier van denken verraadt je.

Wat is die manier van denken precies? Wie in een gevaarlijk oerwoud leeft, schakelt systeem 2 in. Aan de ene kant moet je ijzig kalm blijven, aan de andere kant moet je de beschikbare informatie optimaal analyseren. Wie in een machtige groep leeft, gebruikt vooral systeem 1. Het eigen bewustzijn wordt uitgeschakeld en men wordt onderdeel van de groep, waarin men vervolgens via handig praten zo hoog mogelijk probeert te eindigen.

Wanneer deze verklaring voor 'foute' mannen opgaat, kan die ook voor Joden opgaan. De reden voor Abraham om weg te trekken, was kennelijk dat hij het geloof in al die afgoden als onzin zag. Hij geloofde er niet in, terwijl hij tegelijkertijd als boer (en slavenhouder) wel heel succesvol was. Hij dacht kennelijk heel rationeel.

Vervolgens is de Joodse historie er een, waarin men voortdurend te kampen heeft met overheersing en onderdrukking. Men moest dus voortdurend geestelijk op zijn tenen lopen om te overleven.

Is dit plausibel? Afgaande op hun omvang zouden de Joden 2 Nobelprijs-winnaars moeten tellen, in werkelijkheid tellen ze er 206 (hier). Dus ruim honderd maal zo veel.

Dan is er nog een ander punt van overeenkomst, dat me opvalt. Wanneer je veel via systeem 2 denkt, bouw je een soort koppeling op met de Natuur. Voorspellen blijft moeilijk, maar in verhouding tot andere mensen doe je het vermoedelijk vaak stukken beter. Die ervaring levert een soort gevoel op van: de Natuur is machtig, maar is mij ook op een of andere manier goed gezind. Een gevoel van: ik heb een speciale relatie met de Natuur. Joden spreken echter niet van de Natuur, maar van G-d. En dat gevoel is in hun religie terug te vinden: zij zijn het uitverkoren volk.

Maar op het moment dat iemand er beter in slaagt de Natuur te voorspellen of die te manipuleren dan een alfa, is het resultaat voorspelbaar. In de Bijbel is dat weergegeven via het verhaal van Kaïn en Abel. Abel was een succesvol boer, maar Kaïn had er het geduld en inzicht niet voor. Het probleem van de succesvolle broer, loste hij op door Abel dood te slaan. Simpel, maar effectief. Uitgaande van de Bijbel is vijandschap tussen alfa's en bèta's dus iets dat dateert van na de vlucht uit het paradijs (de uitvinding van de landbouw).

Als ik dus gelijk heb, is de oorzaak van die voortdurende Jodenhaat (antisemitisme) voor een belangrijk deel dat Joden anders denken. Dat wil zeggen: meer bèta zijn. Maar is dat inderdaad zo? Want ook onder Joden heb je natuurlijk genoeg extreme alfa's. Zijn Joden inderdaad in doorsnee belangrijk minder bevooroordeeld?

Op de site van Gallup vond ik One in Six U.S. Jews Identify as Republican (hier). Uit de tabel in dit artikel blijkt dat van de Joden in de U.S. 16% Republikein is en 52% Democraat. Een verschil van 36 procentpunt. Bij Mormonen is het verschil nog iets groter (40 procentpunten), maar precies omgekeerd: het zijn Trump-lovers. Voor alle Amerikanen is het verschil slechts 3 procentpunten in het voordeel van de Democraten. De Joden wijken dus inderdaad belangrijk af op dit punt.

Omdat de Democraten overwegend anti-Trump zijn en de Republikeinen pro-Trump is dit een indicatie dat Joden inderdaad niets moeten hebben van strongmen en bevooroordeeldheid. Tegelijkertijd zie je dat ook onder Joden nog meer dan genoeg alfa's (bevooroordeelde mensen) voorkomen.

Uit de tabel blijkt verder dat niet-Katholieke Christenen een voorkeur voor Trump hebben, althans vaker Republikein zijn (een verschil van 8 procentpunten). De geloofsgroep die na de Joden, qua verschil in procentpunten, het minst van de Republikeinen (en dus Trump) moet hebben, zijn de Atheïsten en Agnostici. Zeg maar: de ongelovigen. Het verschil bedraagt bij deze groep 23 procentpunt in het voordeel van de Democraten.

Dit Gallup-onderzoek levert dus inderdaad duidelijke evidentie op dat Joden kennelijk veel vaker een bèta-instelling hebben. Iets dat ook goed hun grote succes bij Nobelprijzen kan verklaren.

Klopt het voorgaande met het soortenmodel? Volgens het volledig op empirisch onderzoek gebaseerde soortenmodel bestaan er in moderne landbouw-samenlevingen in beginsel vier verschillende soorten mensen. Drie van die vier soorten klitten tot een machtige groep waarvoor discriminatie, strijd en macht de basismanier van bestaan is. De groep die door de alfa's dus standaard onderdrukt en uitgebuit wordt (wanneer er geen andere in het oog lopende verschillen zijn), zijn de bèta's. (Eigenlijk moet ik zeggen: door de mensen in de alfacultuur, omdat die strikt genomen uit drie verschillende basissoorten is opgebouwd.)

Volgens het soortenmodel moet je dus inderdaad een ingebouwde fixatie bij alfa's verwachten op bèta's. Ongeveer zoals een hond achter katten aan wil jagen. Het zijn als het ware hun aartsvijanden.

Helemaal onbegrijpelijk is dat ook niet. Abel Herzberg merkte al op, dat fascisten van binnen volstrekt leeg zijn. De fascist is slechts een indrukwekkende huls met imponerend gebral. Kun je je voor een fascist (een alfa) een dodelijker opmerking voorstellen?