In het AD (6 november 2023, p. 17) een ingezonden brief over de oorlog in het Midden-Oosten. De kop boven de brief heb ik gebruikt als titel voor deze blogpost. Ik heb het eerste stuk van de brief weggelaten.
"In een ideale 21ste eeuw zou Israël een economische en technologische motor kunnen zijn, die welvaart en werk aan de hele regio biedt. Gaza ligt prima, en zou zich best kunnen ontwikkelen tot een mooie Middellandsezee-enclave zoals Monaco.
Wat zo'n utopie in de weg staat? Het wederzijdse groepsdenken dat 'wij' fundamenteel anders of beter zijn dan 'zij' (racisme), een van generatie op generatie overgedragen obsessie over onrecht dat door de verre voorouders van de buren aan onze verre voorouders is aangedaan en de mythe met een 'onze god is de best', zoals Van Kooten en De Bie sarcastisch zongen.
Rob Hooft van Huijsduijnen, Genève"
In deze blog benoemde ik het eerst als de alfa-bètafactor. Zodra definitief duidelijk was, hoe het gemeten moest worden, werd het: bevooroordeeldheid (prejudice). Hooft van Huijsduijnen noemt het: groepsdenken. Maar het gaat steeds om hetzelfde.
Dat is nog niet alles. De brief bevat ook een prachtige, korte en duidelijke definitie van racisme. Of van groepsdenken. Het is maar, hoe je het wilt noemen.
Ik zou het zo omschrijven:
Racisme: het geloof, dat 'wij' fundamenteel beter zijn dan 'zij'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten