In de vorige post reageerde ik op een column in de Volkskrant (29/3/2024) van Jarl van der Ploeg. De titel van die column was : "Ooit zullen historici vaststellen dat onnozelheid het dodelijkste virus van onze tijd was". Die titel gaf de strekking van de column goed weer, dacht ik.
In de Volkskrant van 2 april 2024 vond ik in een ingezonden brief een andere reactie op die column. Ik laat die hier volgen.
"Vaccinatie
Een zucht van verlichting vrijdagmorgen bij het lezen van de column van Jarl van der Ploeg (Ten eerste, 29/3). Na het lezen van het artikel van Haro Kraak afgelopen woensdag over de nieuwe vaccinatieweigeraar, liet ik m'n hoofd op de krant zakken en dacht 'daar gaan we weer'.
In de uitstekende column, waarin Jarl reageert op de argumenten van de vaccinatieweigeraar, schrijft hij dat historici later zullen concluderen dat onnozelheid verreweg het dodelijkste virus van onze tijd was.
Ik zou er nog dit aan willen toevoegen, verwoord in een toepasselijk Duits gezegde: 'Dummheit verlaß mich nicht, denn sonst bin ich alleine.'
Peter Vermeij, Utrecht"
Inderdaad, dat leest lekker weg.
Ik vind het een mooie uitspraak: 'Dummheit verlaß mich nicht, denn sonst bin ich alleine.' Maar het klinkt ook een beetje als een 'mooie' uitspraak. Als u begrijpt, wat ik bedoel.
En ogenschijnlijk zijn we het allemaal met elkaar eens. De columnist, de schrijver van de ingezonden brief en ik. Dat onnozelheid de dodelijkste kwaal van deze tijd is.
Maar is dat wel zo?
Wat me namelijk ook opvalt, is dat de strekking van de column stilzwijgend fors wordt ingeperkt. In de oorspronkelijke column leek het te gaan om iets, dat de huidige tijd karakteriseert.
Waarom denk ik dat? Allereerst is er natuurlijk de titel, die weinig mogelijkheid van misverstaan in zich lijkt te hebben.
Ten tweede is er het einde van die column. Dat laat ik hier volgen.
"Weg was mijn heimwee naar het Malieveld, want opeens herinnerde ik mij weer hoe een onderwerp waar in wetenschappelijke kring totaal geen debat over bestaat, toch tot extreem vermoeiende discussies kan leiden bij kringverjaardagen.
Hoe vaak had ik niet verbijsterd moeten luisteren naar het vertoog van een of andere paljas die er nooit voor had gestudeerd, de feiten continu vermengde met eigenbelang en al zijn argumentatie bouwde op drijfzand, maar toch voor de volle honderd procent zeker wist dat de wereld gek aan het worden was, in plaats van hijzelf.
'Ik stel alleen vragen', zei zo'n prikweigeraar dan, maar de enige vraag die er echt toe deed was: hoe kan iets dat ik niet snap, de waarheid zijn in een wereld die om mij draait?
Het antwoord was altijd hetzelfde: dat is onmogelijk.
Later, als historici de balans over deze tijd opmaken, zal blijken dat onnozelheid verreweg het dodelijkste virus van onze tijd was, gevolgd door puur egoïsme, intellectuele zelfoverschatting, de bof, polio, kinkhoest en de mazelen."
Bedoelde Van der Ploeg inderdaad slechts vaccinatieweigeraars? Of bedoelde hij het wijder? Als je het einde van zijn column leest, lijkt alleen de laatste optie plausibel.
Dan is er nog een derde punt. De column raakte de spijker zo goed op de kop, doordat de schrijver het juist breder trok. Het ging niet alleen om vaccinweigeraars, nee het ging om iets algemeens dat overal in onze huidige samenleving aanwezig lijkt. En dat maakte de column juist zo goed. De column voegde iets toe.
Maar tja, dat is natuurlijk ook wel beangstigend. Dus als een ingezonden brief-schrijver dan alles snel weer terugdraait naar slechts vaccinweigeraars, slaakt iedereen een zucht van opluchting.
En dat het probleem in werkelijkheid geen opinie meer is, maar helaas al een lang bekend en geformuleerd feit, is natuurlijk helemaal niet iets dat we graag horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten