Een vaccin tegen discriminatie en agressie

Het doel van deze blog is discriminatie tegen te gaan. Hoe doe je dat? Het tegengaan van discriminatie kan op twee fundamenteel verschillende manieren.


Discriminatie en de bovenmeester-methode

De eerste methode is het opgeheven vingertje en zeggen dat discriminatie 'fout' en 'verkeerd' is. Je zou dit de bovenmeester-methode kunnen noemen. De bovenmeester zegt dat het niet mag en mocht iemand het toch doen, dat we dat bij hem moeten melden.

Jantje slaagt erin het schoolplein te terroriseren met zijn helpertjes. Maar ga als eenzaam kind gerust naar de bovenmeester om het te melden. De bovenmeester zit met zijn collega's in de koffiekamer koffie te drinken. Eigenlijk komt deze melding op een wat ongelukkig tijdstip. Hij heeft maar een kwartiertje pauze en moet ook nog zijn gebakje opeten. Aan het einde van de middag is er meer tijd om alles te bespreken.

Goed, ik denk dus dat die methode in de praktijk niet echt werkt.

Het idee is dat de Grote Leider alles wel zal oplossen en regelen. Dat is een mooi idee, dat veel mensen geloven, maar we weten inmiddels ook dat het zo niet werkt.

De werkelijkheid is helaas precies omgekeerd: hoe meer de Grote Leider denkt te kunnen regelen, hoe sneller de samenleving naar de afgrond dendert. Dat is althans wat het soortenmodel oplevert.


Discriminatie en de boeren-methode

De tweede benadering is ingewikkelder. Je zou dit de boerenmethode kunnen noemen.

Een boer die wil dat zijn koeien meer melk geven, schiet weinig op met de benadering van de bovenmeester. Tegen zijn koeien zeggen: 'Vandaag geef je extra melk, anders krijg je geen eten,' helpt niet echt en werkt, als de boer het echt doet, averechts. Hij krijgt niet meer melk, maar minder melk.

De boerenbenadering bestaat eruit, dat we kijken hoeveel melk iedere koe geeft en waar dat van afhangt. Zodra we weten dat bijvoorbeeld de manier van melken uitmaakt, kunnen we de beste manier van melken zoeken. Zodra we weten dat het voer uitmaakt, kunnen we het beste voer zoeken.

Een duurder woord voor de boerenbenadering is de 'empirisch wetenschappelijke methode.' Het klinkt duurder, maar komt op hetzelfde neer. Het mooie van die 'empirisch wetenschappelijke methode' is dat die werkt. Nederlandse boeren behoren tot de meest efficiënte ter wereld.

Verder is het een uitermate krachtige methode: het heeft de atoom- en waterstofbom opgeleverd. Dat is natuurlijk ook wat een bezwaar: de methode levert soms meer op dan mensen eigenlijk qua verantwoordelijkheid aankunnen.

Wie op internet gaat kijken, door bijvoorbeeld de eerste 50 links na te lopen die Google geeft op het trefwoord 'discriminatie,' ziet dat tegenwoordig de favoriete benadering de methode van de bovenmeester is. Het mag niet, als het toch gebeurt, dan moet het gemeld worden en zal de bovenmeester ingrijpen.

Het idee dat je iets krachtigs als de 'empirisch wetenschappelijke methode' die ons de atoom- en waterstofbom heeft geleverd en overvloedig eten met nog wat andere zaken als computers en dergelijke, los zou laten op een probleem als discriminatie -- iets dat leidde tot de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust -- , is voor de moderne mens inmiddels kennelijk een brug te ver.

Die boerenmethode is echter wel het uitgangspunt van deze blog. Laten we proberen erachter te komen hoe discriminatie werkt, waarom het optreedt en wat de mogelijkheden zijn om het effectief tegen te gaan. Als bonus krijgen we meteen de verklaring voor agressie en oorlog meegeleverd.

De 'empirisch wetenschappelijke methode' houdt dan in dat we ons gezonde boerenverstand proberen te gebruiken en goed en zorgvuldig proberen te kijken en waar te nemen.

Dankzij de vader van de methode, Galilei, weten we dat de eerste stap moet zijn het kwantificeren van het fenomeen dat we willen onderzoeken. Door het fenomeen meetbaar te maken, kunnen we er krachtige wiskundige analysemethodes op loslaten. De boer moet beginnen met bij te houden hoeveel kilo melk iedere koe produceert. In ons geval: discriminatie moet meetbaar gemaakt worden. Een probleem dat al zo'n zeventig jaar geleden opgelost is.

Dankzij de vervolmaker van de methode, Einstein, weten we verder dat we als de dood moeten zijn voor verborgen assumpties. Voor je het weet, maak je stiekem ergens een veronderstelling die jezelf heel normaal vindt, omdat iedereen altijd die veronderstelling maakte, maar die niet in de empirie wortelt.


Het vreemde van de bovenmeester-methode

Met de eerste manier om discriminatie tegen te gaan, is iets vreemds aan de hand. De bovenmeester-methode is gebaseerd op onderscheid maken en straffen.

De bovenmeester moet eerst uitzoeken wie begonnen is. Hij moet dus discrimineren. Vervolgens moet hij degene die hij aanziet voor de dader, bestraffen. Hij moet dus iets negatiefs doen jegens die persoon, hij moet agressie plegen.

De basis van de bovenmeester-methode is dus discriminatie en agressie. We proberen geweld met geweld te bestrijden. De ervaring, de geschiedenis en het beschikbare onderzoek leert, dat dat niet werkt.


Het vreemde van de boeren-methode

Met de tweede manier om discriminatie tegen te gaan, is ook iets vreemds aan de hand. Wie de methode volgt, zou onderzoek moeten doen en de resultaten zo goed mogelijk op een rijtje moeten zetten, om tenslotte misschien ooit te ontdekken, wat we er precies aan kunnen doen.

Nu moet ik wel zeggen, dat de mensheid op dit punt al even aan het zoeken is, en dat inmiddels wel duidelijk lijkt, dat we ondertussen al heel veel ontdekt hebben en dat we inmiddels al heel veel weten en kunnen.

Een van de dingen die we inmiddels weten, en dat maakt deze methode zo vreemd en bijzonder, is dat de 'empirisch wetenschappelijke methode' een perfect vaccin vormt tegen discriminatie en agressie.

Mensen die denken op de manier van 'empirische wetenschappers' hebben niet of amper die vervelende neiging tot discriminatie en agressie. Hun manier van denken is niet compatibel met discriminatie en agressie, is wat onderzoek lijkt op te leveren.

We hoeven dus in beginsel niet verder te zoeken. Het onvoorstelbare lijkt gelukt: er is in beginsel een vaccin mogelijk tegen discriminatie/agressie!

Hierbij moet wel een kanttekening gemaakt worden. Het beschikbare onderzoek levert op dat mensen die denken op de manier van empirische wetenschappers niet geneigd zijn tot discriminatie/agressie. Op dit moment is echter nog niet duidelijk of die manier van denken valt aan te leren.

Mensen kunnen heel veel leren, dus waarom zouden ze dit niet kunnen leren? Waar het echter voorlopig aan ontbreekt, is hard bewijs dat deze manier van denken echt via een goed gestandaardiseerd oefenprogramma overgedragen kan worden en vervolgens ook aanwezig en actief blijft.