What's in a name?

 

 Laatst bewerkt: om 23.40 op 1-10-2023

 

Alles is volgens het meisje perfect aan Romeo, alleen zijn achternaam deugt niet. Je ziet iemand helemaal zitten, maar hij is van de foute clan. Shakespeare vatte dat dilemma samen met zijn beroemde: 'What's in a name?'

Meer uitleg over dat citaat staat hier (https://nosweatshakespeare.com/quotes/soliloquies/whats-in-a-name/). Daar staat ook een video waarin de desbetreffende scene uit zijn stuk te zien is.

Het uitgebreidere citaat luidt:

'What’s in a name? That which we call a rose
By any other name would smell as sweet.'

Door iets anders te noemen, kun je de werkelijkheid niet veranderen. Als je een roos anders noemt, blijft die nog steeds net zo ruiken en er net zo uitzien. Met andere woorden: namen doen er niet toe.

Aan dat 'What's in a name?' moest ik denken bij het lezen van de column (op 24-05-2023) van Stevo Akkerman in Trouw met de titel: Neonazi's. Ik probeer de essentie weer te geven.

Poetin heeft duidelijk fascistische trekken, maar valt zijn buurland binnen met het verhaal dat hij de nazi's daar wil verdrijven. De 'nazi's' aldaar staan onder leiding van een Joodse president, die voortdurend lonkt naar de NATO en de EU. Erg aannemelijk is dat verhaal van Poetin dus niet.

Vervolgens vallen Russen die Poetin willen bestrijden vanuit Oekraïne Rusland binnen. Akkerman wijst erop dat die Rusland binnenvallende Russen ook behoorlijk fascistische ideeën koesteren.

Er dreigt dus een soort grote spraakverwarring te ontstaan.

Hij schrijft:

'Begripsmatig komen we zo wel in een duizelingwekkend spiegelpaleis terecht.'

In zijn opvatting zou het mooier zijn als Oekraïne niet zou samenwerken met fascistische Russische groeperingen.

 

Maar eigenlijk zien we niets bijzonders, vrees ik. Fascisten zijn alfa's en die denken en geloven in voortdurende strijd. Het is dus slechts een kwestie van tijd voordat fascisten elkaar gaan bestrijden en vermoorden. In nazi-Duitsland ging het niet anders.

In dit geval is het dus heel goed mogelijk dat fascistische bewegingen vanuit Oekraïne Rusland zijn binnengedrongen om Poetin het leven zuur te maken. De ene fascist bestrijdt de andere.

Een land in oorlog is doorgaans niet echt kieskeurig bij het zoeken van medestanders. In de Tweede Wereldoorlog omarmde Churchill maar wat graag de Russen. Niet omdat hij hun ideologie deelde, maar omdat ze op dat moment streden tegen Duitsland. In een oorlog moet je soms kwaad met kwaad bestrijden. Nood breekt wet. Als je wilt leven en als je vrij wilt zijn, zul je soms alles moeten grijpen, dat je te pakken kunt krijgen.

In termen van Shakespeare. De naam van de ideologie doet er niet toe. Waar het om gaat, is dat die Russen daadwerkelijk Poetin willen bevechten. Waarom ze dat precies doen, zal de Oekraïners (en ons) worst zijn.

Het idee van Akkerman dat je ook in dit geval niet behoort samen te werken met fascistische groepen, gaat dus volledig uit van ideologie en niet van de realiteit. Jullie zijn de foute club, daar willen we niet mee samenwerken! Maar als die foute club levert, wat je dringend nodig hebt, ben je mal als je daar niet gebruik van zou maken.

Hier zie je mooi, hoe geloof (politieke correctheid) en realisme totaal verschillende zaken zijn. Je ligt in het water. Een fascist gooit je een reddingsboei toe. Maar jij grijpt die niet, want het is een 'fascist' die het levensreddende voorwerp naar je toegooit.