De alfaresponse treedt naar verwachting ook op bij de vorige blogpost

In de vorige blogpost besprak ik een briefschrijver die Mein Kampf volstrekt verwerpelijk vond (hier). Doordat er op dergelijke emotioneel geladen stimuli slechts twee reacties mogelijk lijken te zijn, namelijk de alfareactie of de bètareactie, moest de briefschrijver dan wel een alfa zijn, zou je verwachten.

Dit bleek ook te kloppen. Enerzijds bleek dit uit de rest van de brief: alfa's schrijven belangrijk anders dan bèta's. Anderzijds bleek dit ook uit de informatie die de auteur over zichzelf verstrekte via zijn eigen website en ook nog eens uit de informatie die Google verder leverde.

Dat levert de ogenschijnlijk merkwaardige situatie op, dat iemand aan de ene kant beweert Mein Kampf volstrekt verwerpelijk te vinden, maar aan de andere kant kennelijk geneigd is het betoog van de strongman enthousiast te omarmen.

Het doet denken aan mensen die fel van leer trekken tegen zaken als homoseksualiteit, maar zelf ondertussen die gerichtheid bezitten. Hun felle van leer trekken tegen homoseksualiteit dient dan ook om zichzelf bij voorbaat van alle verdenking te zuiveren.

Een lezer van de blogpost merkte op, dat de strekking van de blogpost voor hem niet problematisch was, maar dat dit vermoedelijk niet voor iedereen zou gelden. Het idee dat sommige mensen X ten zeerste veroordelen, hoewel ze zelf X zijn, is voor veel mensen lastig.

Het verschijnsel dat optreedt bij Mein Kampf treedt dus naar verwachting ook op bij iets als de voorgaande blogpost. Het is niet iets dat typerend is voor Mein Kampf, maar voor de manier waarop men met informatie omgaat. Men hanteert systeem-1 in plaats van systeem-2.