'De meeste mensen deugen'

'Onder een varkensstal in het Poolse gehucht Godlewo Wielkie zaten tijdens de Tweede Wereldoorlog vijf Joodse onderduikers verstopt.

Ze waren volledig afhankelijk van de etensresten die de boerin één keer per dag bij het voeren van de varkens naar beneden gooide.

Twee onderduikers hielden het niet uit en verlieten voor heel even de schuilplaats om spullen te zoeken die ze nabij hun huis verstopt hadden.

Ze werden teruggevonden in het bos -- doodgeknuppeld.

De overgebleven drie onderduikers overleefden de oorlog wel. Twee dagen na de bevrijding liepen ze naar hun geplunderde huizen.

Meteen kwam een groep gewapende Polen bij ze langs; Joden die alles hadden overleefd, moesten wel heel rijk zijn.

Toen bleek dat de voormalige onderduikers helemaal niets bezaten, werden ze vermoord.

Op zoek naar goud trokken de Polen vervolgens naar de boerderij waar de Joden ondergedoken hadden gezeten.

Ze vonden er niets, hoe hard ze de boer ook sloegen.

Enkele dagen later overleed hij aan zijn verwondingen.'


---

Bovenstaande passage heb ik overgenomen uit de bespreking in de NRC (6 december 2019) van het boek: Liever dier dan mens. Een overlevingsverhaal.

Met het aangehaalde verhaal opent het boek.

Het boek is geschreven door Pieter van Os en behandelt het 'onwaarschijnlijke levensverhaal' van de nu 93-jarige Mala Kizel tijdens de Holocaust.

Het laat zien hoe eindeloos er tijdens en vlak na de Tweede Wereldoorlog is gemoord. Aldus de ondertitel van de boekbespreking in de NRC.

De titel van de boekbespreking is: Gered door haar charme en blonde haar. Auteur van de boekbespreking is Jaap Cohen.

De titel voor deze blogpost is afkomstig van Rutger Bregman. Zijn gelijknamige boek verdedigt die stelling.