Het tv-programma Spoorloos probeert kinderen die hun ouders uit het zicht verloren hebben en ouders die hun kinderen uit het zicht verloren hebben, weer bij elkaar te brengen. En dat lukt soms wonderbaarlijk goed.
Helaas blijken van de 12 onderzochte matches er vier qua DNA niet te kloppen (https://www.nu.nl/media/6249478/spoorloos-vindt-vierde-foute-match-door-recent-dna-onderzoek.html#nujij). Men neemt dus nog al eens al te gemakkelijk aan dat twee personen bij elkaar horen. Anders geformuleerd: men neemt het niet zo nauw met de feiten.
Maar de eerste lezer die reageert op Nu.nl ziet dat totaal anders:
"Het is het mooiste programma op de Nederlandse televisie. Uiteraard is het erg triest voor de getroffen personen, maar het programma en met name Derk Bolt hebben altijd op een integere manier gewerkt mijns inziens. Het waren natuurlijk andere tijden zonder DNA tests. Ik vind dat ze het alsnog netjes opgelost hebben."
En waren er echt geen DNA-tests? De tweede lezer die reageert, wijst erop dat die al in 1987 als wettig bewijsmiddel worden geaccepteerd. Dus ver voor dat Spoorloos op tv kwam.
Hoe komt de eerste lezer tot zijn positieve oordeel? Daar kan niet echt twijfel over bestaan. Hij of zij vond het een prachtig programma. Dus wat zit je dan te zeuren over niet-kloppend DNA. Systeem 1 gaat af op wat we voelen, niet op wat er waarneembaar is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten