Strafbare teksten

 

In tegenwoordige kranten staan weinig feiten en veel meningen. Dat maakt het vaak moeilijk iets te vinden dat de moeite van het lezen echt waard is.

Vandaag heb ik echter geluk. Ik ontleen het citaat aan de Volkskrant van vandaag (4/1/2023), maar in andere kranten en nieuwsbronnen stonden het zelfde bericht.

Het citaat luidt:

'Het Openbaar Ministerie meldde dinsdag dat de teksten strafbaar zijn, en dat de politie een strafrechtelijk onderzoek is begonnen.'

Een rechtse actiegroep heeft teksten op de Erasmusbrug geprojecteerd en tijdens het aftellen naar het nieuwe jaar waren die zichtbaar op tv.

Mijn voorstel is de foute teksten stevig te straffen. Ik stel voor minimaal 30 jaar eenzame opsluiting. Geen contact met andere foute teksten. En strenge bewaking door een nog op te richten tekst-politie.

Wat de stelling van het Openbaar Ministerie nog grappiger maakt, is de bewering dat de tekst BLM (Black Lives Matter) niet racistisch is, maar de tekst WLM (White Lives Matter) wel.

Mijn voorstel is het hier niet bij te laten. Ook de stelling van Pythagoras dient onverwijld opgesloten te worden. In dat geval is 30 jaar niet lang genoeg. Levenslang dient die stelling van haar vrijheid beroofd te worden.

Immers tal van scholieren worden door die stelling levenslang beschadigd. Meer evidentie voor het agressieve gedrag van die stelling is moeilijk voorstelbaar. Als dat nog niet genoeg is voor levenslange opsluiting . . .

En wees gerust: een beroep op de universele rechten van de mens zal in dit geval niet baten, want een stelling is natuurlijk geen mens.

Feit of mening?

Het voorgaande laat ook zien, hoe lastig het onderscheid feit/mening soms is. De stelling van het Openbaar Ministerie dat die teksten strafbaar zijn, is natuurlijk slechts een mening. 

Maar op het moment dat het Openbaar Ministerie die mening naar buiten uitdraagt, wordt die mening een feit. Het Openbaar Ministerie heeft dat immers daadwerkelijk beweerd. Of de bewering klopt of niet klopt met feiten of wetgeving, doet daarbij niet langer ter zake.

In Europa heerst een vernietigende oorlog. Maar het Nederlandse Openbaar Ministerie gelooft oprecht dat er strafbare teksten bestaan.

Mijn voormalige baas zou zeggen: 'Het is wat!' Maar misschien is dat in dit geval niet de juiste reactie.

Het zou immers kunnen, dat het ene niet los staat van het andere. Als je in het ene land volstrekte idioten hebt, waarom zou je die  dan ook niet in het andere land hebben?

Het zou dus kunnen dat de fascistische manier van denken die typerend is voor de Russen onder Putin ook de basis is voor het idee in Nederland dat je strafbare teksten hebt.

Had de Rooms Katholieke kerk niet ooit een lijst met verboden boeken? Haalden de nazi's niet hele bibliotheken leeg om de boeken op straat te verbranden?

Was tot voor kort Mein Kampf in Nederland niet verboden? Een boek dat de sleutel vormt tot het begrijpen van de Tweede Wereldoorlog was tot voor kort in Nederland verboden. Kan het nog gekker?